Minister Vandenbroucke aanhoorde deze morgen het standpunt van de tandartsen in de Nationale Commissie Tandartsen-Ziekenfondsen. VBT riep op tot een positieve wederzijdse dialoog. Met éénzijdig opgelegde honoraria door Minister Vandenbroucke kunnen we als beroepsvereniging niet akkoord gaan.
Door een gebrek aan een algemeen aanvaarde kostprijsanalyse en de noodzaak van tandartsen om technieken en materialen voor kwaliteitsvolle mondzorg door te rekenen in de honoraria - ongeacht het statuut van de patiënt – zullen afwijkingen van de conventietarieven eerder regel dan uitzondering zijn.
Dat er de voorbije 30 jaar door sommige beroepsvertegenwoordigers gekozen werd voor “beter een slecht akkoord dan geen akkoord”, heeft uiteindelijk geleid tot deze desastreuze toestand waar alle tandartsen maar evenzeer patiënten (en in het bijzonder de meest kwetsbaren) nu de dupe van zijn. Terecht werden ze door Minister Vandenbroucke op hun plaats gezet in de Kamercommissie Volksgezondheid met het droge verwijt dat ze “geen poot hadden om op te staan”.
Begin januari laaiden de emoties hoog op naar aanleiding van de maatregel die zorgverleners verbiedt om supplementen aan te rekenen voor patiënten die recht hebben op verhoogde tegemoetkoming. VBT betreurt dat slechts een klein deel van de beroepsgroep werd gehoord in de pers en daardoor de basis voor een constructieve dialoog verloren ging.
Alles is het gevolg van de ‘wet diverse bepalingen inzake gezondheidszorg’ die werd goedgekeurd en verscheen op 9 december 2022 in het Staatsblad. Deze wet voorziet een algemeen verbod op ereloonsupplementen bij ambulante zorg voor patiënten met een verhoogde tegemoetkoming, onafhankelijk van de conventiestatus van de zorgverstrekker.
Ook op de tandheelkundige zorg is deze regelgeving van toepassing zodat ook tandartsen die niet geconventioneerd zijn verplicht zullen worden de (veel te lage) conventiehonoraria toe te passen bij patiënten met een WIGW-statuut. (ter info : aan Vlaamse kant werken meer dan 60% van de actieve tandartsen niet volledig geconventioneerd / 1 op de 5 patiënten heeft een verhoogde tegemoetkoming). Tot op heden vond geen enkel overleg plaats tussen de vertegenwoordigers van de tandartsorganisaties en de Minister.
VBT nodigde de Minister dan ook uit om op korte termijn in de Dentomut meer klaarheid te brengen over de doelstellingen van de wet en de bezorgdheden van de tandartsen te onderkennen.
Patiënten hebben recht op een betaalbare en toegankelijke mondzorg. Die moet garant staan voor kwalitatieve behandelingen. Anderzijds hebben tandartsen evenzeer het recht op een billijk en correct honorarium. Daarmee kunnen ze enerzijds voorzien in moderne behandelingstechnieken en hedendaagse materialen die handen vol geld kosten en anderzijds de aanzienlijke kosten voor de uitbating van een mondzorgpraktijk betalen.
De jarenlange onder financiering van mondzorg dreef vele tandartsen uit het akkoord tandartsen-ziekenfondsen. Ontoereikende honoraria dienen financieel gecompenseerd te worden met niet vergoedbare supplementen. Dit is geen gezonde situatie.
60% van de noodzakelijke mondzorg valt momenteel buiten de Verplichte Ziekteverzekering en veroorzaakt een belangrijke financiële drempel voor de allerzwaksten in onze samenleving. Basiszorg zoals tandextracties is omwille van leeftijdsbeperkingen niet voor alle burgers vergoedbaar. Het is onze plicht om vanop het werkveld deze situaties aan te klagen.
De voorbije jaren werd op vraag van de tandartsen 200 miljoen euro bijkomend geïnvesteerd om leeftijdsgrenzen op te heffen. Helaas blijven er nog steeds onredelijke beperkingen bestaan.
#VBT roept de Minister op tot een constructieve, wederzijdse dialoog om de belangen van patiënten en tandartsen te vrijwaren en de financiële toegankelijkheid van #mondzorg veilig te stellen in de toekomst. We zullen de belangen van onze leden en actieve tandartsen ten volle behartigen. De vrijheid van behandelingskeuze en honoraria ligt voor de volle 100% bij de tandarts. Over de financiële toegankelijkheid voor de patiënt kunnen wederzijdse afspraken gemaakt worden.
Na de vergadering met de minister werd duidelijk dat de wet sowieso in voege zal treden op 1 januari 2024: er komt een verplichte toepassing van de conventietarieven voor patiënten met verhoogde tegemoetkoming, en dit voor alle tandartsen, geconventioneerd of niet.
Met dank aan de beroepsverdediging van de voorbije 30 jaar die het zover liet komen onder het adagio “beter een slecht akkoord dan geen akkoord”.
Voor 2024 wordt een indexering voorzien en misschien een klein extra budget alhoewel dat laatste nog geen zekerheid is.
VBT zal zich maximaal inzetten om de modaliteiten voor tandartsen zo gunstig mogelijk te maken.